AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Hasan Basri Yalçın, Habertürk’te soruları yanıtladı

AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Hasan Basri Yalçın, Habertürk’te Fevzi Çakır ile Eren Eğilmez’in sorularını yanıtladı. Prof. Yalçın’ın açıklamalarından öne çıkan başlıklar şöyleki: Bir mahalli seçim tadında gitmedisini beklediğimiz, birazcık daha politika meselesinin azca olduğu, heyecanın birazcık daha düşük olacağını düşündüğünüz bir seçim. Sahaya çıktığınızda saha sizi kendi heyecanın içine katıyor ve seçim kamyanyasına dönüşüyor. Uzun seneler politika yapmış, genel başkanlık yapmış kişilerin miting meydanlarında iyi mi enerji topladığını anlayabiliyorsunuz. Çok önemli kalabalık vardı ve insanoğlu oldukca heyecanlıydı. İnsanlara kuru kuru icraatlar üstünden birk şey söylemek var bir de seçmenle kurduğunuz ilişki var. Bunun son senelerde en belirgin örneği Recep Tayyip Erdoğan. İnsanların onunla kurduğu bir içtenlik ve itimat ilişkisi var. Recep Tayyip Erdoğan’a neyin enerji verdiğini görebiliyorsunuz. 60’a yakın şehirde miting yapmış oldu sayın Cumhurbaşkanımız. Bunun yarısı kadar karşıcılık yapmadı.

“O KİTLE İÇİNDE HİTAP EDEMEDİĞİMİZ GRUPLAR VAR”

Türkiye’de şunu biliyoruz ki, sandık başlangıcında kabul eden oldukca sayıda seçmen var. Son hafta, son gün kabul eden oldukca sayıda seçmen var. Son hafta kabul eden seçmen oranı ile son gün kabul eden seçmen oranı birbirine oldukca yakındır. AK Parti, MHP ve milliyetçi tutucu seçmenin karar süresi son dönemlerde daha da netleşiyor. Son ana kadar insanların karar vereceğini düşünüyoruz. Bir CHP grubu var. Ona deseniz ki ‘Gökyüzünden cenneti indirdik, Kadıköy’e cenneti getiriyoruz’ deseniz de o kitlenin içinde hitap edemediğiniz gruplar var. Daha hizmet merkezli düşünen CHP yada öteki partilerin içinde seçmen grupları var. Aslolan itibariyle bizi ilgilendiren sorun son birkaç gün içinde çözülüyor. Bir tane genç geliyor, Hamza Dağ’a diyor ki, ‘Keşke CHP talibi olsan da sana oy versem’. Bunu partizan boyutundan çıkartın. Oldukça temel belediyecilik hizmetlerinin alınmadığını, oldukca temel sorunların var bulunduğunu İzmir’de yaşamayan bir insan olarak biliyorum.

“KÖRFEZ KOKMAYA DEVAM EDİYORSA ÇÖP TOPLANMIYORSA”

İzmir’de bu problemi tamamımız biliyoruz. İzmir’de CHP kalemi koysa seçtirebileceğini düşünüyor. Bu şekilde olduğu sürece niçin etkinlik üretsin. Bir öykü kurulmuş. Yaşam seçimi üstünden bir münakaşa yapılıyor. Hala, 22 senenin sonunda. İnsanlara İzmir’de ‘Aman ha! adayınız sorunlu olsa da oy vermeye devam edin’ diyor. Diyelim ki ben CHP ideolojisinin Türkiye’yi yönetmesini isterim, kaldıysa öyleki bir şey. Oradaki partizan politik tavrını anlıyorum. Fakat Körfez kokmaya devam ediyorsa, çöpler toplanmıyorsa burada bir mesele var. Bunu ısrarla sürdürmenin bir anlamı yok. Seçmeni suçlayamazsınız. Bizim İzmir’e yada herhangi bir ilçeye yaklaşımımız; hakkaten belediyecilik yapmak istiyoruz. Önümüzde bir büyük vizyonumuz var. Türkiye Yüzyılı için gerçek belediyecilik. Türkiye’yi küresel iktidara taşımak istiyoruz. Sizin şehirleriniz kentsel dönüşümü gerçekleştirememişse, trafik hala dünyanın geri kalmış ülkesindeki benzer biçimde kronik problemler yaşıyorsa oradaki hayalin içi boşalıyor.

“YEREL-MERKEZİ YÖNETİM UYUMU” SÖZÜ

Cumhurbaşkanımız bunun üstünde onlarca defa durdu. Sözgelişi Hatay’da bu söz kullanıldı. Zelzele benzer biçimde yıkım yaşamışsınız. Acilen oraya yardım götürmeniz lazım. Havaalanı yapmanız lazım, kanalizasyonu onarmak lazım. Konya Belediyesi oraya gittiğinde CHP’nin belediye başkanı siyasal pozisyon sebebiyle uzlaşmaz bir tavır ortaya koydu. Rahatsız olduğumuz bu. Çam Sakura Hastanesi’nin yolunu İBB yapmadı. Bir karşıtlık yaratıp, onun üstünden siyasal hikâye üretmeye çalışıyor. Tamamen belediyeleri kendi siyasal hikâyeleri için bir alan olarak gördüler. Karayolları o yolu hızla yapmış oldu. İstanbul’da kentsel dönüşüm meselesi var. Şu an İstanbul’un 1 numaralı gündeminin kentsel dönüşüm bulunduğunu emsalsiz söyleyebilirim. Toplumun kahir ekseriyeti bana iştirak edecektir. Bizim adayımız ‘650 bin konut dönüştüreceğim’ söylediğinde öteki aday ‘ne gerek var?’ dedi.

“31 MART’A KADAR BALTALARI GÖMDÜLER”

31 Mart seçimleri her ne olursa olsun 1 Nisan sabahı CHP’deki koltuk kavgalarıyla uyanacağız. Diyelim ki Ekrem İmamoğlu kazanmıştır ertesi gün Özgür Hususi’in kuyusunu kazmaya başlamış olacak. Yada yitirdi ertesi gün Özgür Hususi, İmamoğlu’nun kuyusunu kazmaya başlamış olacak. Türkiye çapında siyasal istikrarsızlık üreterek kendi içindeki istikrarsızlığı onarım etmeye çalışacaklar. 1 Nisan sabahı hepimiz baltalarını çıkaracak ve CHP’nin içinde iç hesaplaşma başlamış olacak. CHP’nin nereye varmaya çalışacağını görüyorum. Bir uyumsuzluk üretip ‘Türkiye yönetilmiyor’ noktasına vardırmak.

“İSTANBUL’U ALAN TÜRKİYE’Yİ ALIR DİYE BİR ŞEY YOK”

5 yıl süresince İstanbul, Ankara ve İzmir’in kazanmış olmanın Türkiye’yi kazanmış olduğu anlamına gelmediğini anlatmakla uğraştım. Siz İstanbul, Ankara kazanmakla hayaller üstünden giderseniz kafa üstü çakılırsınız. Bu doğru bir hesap değil. ‘İstanbul’u alan Türkiye’yi alır’ diye bir şey yok. İmamoğlu İstanbul’u kazanabilirsem, oradan istikrarsızlık yaratabilirsem, o sırada CHP’yi ele geçirebilirsem, DEM’i kendime entegre edebilirsem diye hesap içinde.

“SON ANA KADAR MESELEYİ TEKRAR TEKRAR ANLATACAĞIZ”

Bizim seçmenimiz daima son ana kadar değerlendirmesini icra eden bir seçmen. Bunun içinde oldukca kalıplaşmış oy kullanan seçmen kitlesi var. Biz uzun senelerdir Türkiye’nin en fazla oy alan partisiyiz. CHP değiliz biz. Bizim ve Cumhur İttifakı’nın seçmeni son aşama duyarlı değerlendirmeler yapmış olup, son ana kadar değerlendiren bir seçmen. Onun için son ana kadar meseleyi yeniden yeniden anlatmamız gerektiği açık bir halde gözüküyor. Muhalefetin içindeki karmaşadan dolayı muhalif seçmenin sandığa gitmeyeceği okuması bende oldukca karşılık bulmuyor. Türkiye’de CHP seçmeninin oldukca kemikleşmiş bir kısmı var. Belli bir noktaya kadar geliyor, orası hep durağan(durgun), oradan öteye geçmiyor. Buraya hem kendisini hapsetmiş hem tahkim etmiş. İkisi aynı anda. Yeni söylemlere açık değil.

“ÖZGÜR ÖZEL’İN SÖZLERİ SEÇMENE HAKARETTİR”

İstikrarsızlığı, kavga siyasetini abartmanın ve genel anlamda kavga üstünden beslenmelerinin temel sebebi orayı tahkim etmeye devam etmek. Antakya’da Özgür Hususi’in seçmene söylediği şey benim nezdimde hakarettir. ‘Evet biz Lütfü Harp’ı tepkinize karşın aday gösterdik, fakat siz ona oy vermeye devam edin, aksi takdirde Recep Tayyip Erdoğan’ın adamı gelir” diyor mealen. İstanbul’da 5 senelik icraata vatandaşımız ‘Biz hizmet almıyoruz başka adaya bakmamız gerekir’ demesi lazım. Recep Tayyip Erdoğan’ı bir imge olarak konumlandırdılar. CHP seçmenine ‘Bakın biz DEM Partisi ile seçime gidiyor olabiliriz. DEM Partisi’nin PKK’yla ilişkisi olabilir. Canlarımıza kıymış olabilir, şehitler verebiliyoruz fakat Recep Tayyip Erdoğan o denli büyük fenalık ki, ondan kurtulmak istiyorsanız bizim DEM Partisi ile uyuşmamıza ses etmeyin’ diyor.

“NEFRET ETMEK İÇİN SİYASİ HUSUMET OLMASI LAZIM”

CHP’ye oy veren seçmenin minimum üçte ikisi DEM’le varılmak istenen noktanın rahatsızlığını hissediyor. Bir nefret imgesi halinde bunu uzun seneler inşa ettiler. Ben şunu düşünürüm; bir siyasal parti liderini beğenmiyor olabilir, benim kişisel faydama zarar verdiğini düşünebilirim. Sevmiyor ve saygı da duymuyor olabilirim fakat nefret etmemi gerektirecek bir şey yok. Benim nefret etmem için kişisel husumetimin olması lazım. O siyasal çizgiden nefret edebilirsiniz fakat bir kişiyi alıp o denli nefret edeceksin ki, şehrine hizmet verilmemiş, siyasal partin alternatif oluşturmamış, fena adaylar çıkarmış, boyun eğeceksin. Eğer PKK uzantısı bir partiyle Kandil’den meydana getirilen açıklamalar çerçevesinde seçime gidildiğini görüyorsun şöyleki düşünmek lazım ‘Recep Tayyip Erdoğan ülkeme ne kadar fenalık yapmış olabilir ki, onun kıyasladığımda PKK’nın yanında yol yürüyen partinin tarafındaki partiye tıpış tıpış oy vermeye devam edeyim’. Bu anormal bir durum.

“AK PARTİ, HDP İLE OY ALMAK GİBİ HEDEF GÜTMEDİ”

Gördüğüm şey şudur; aynı adaylara oy vererek aynı noktaya yürümek. Bunun adına ister uzlaşı, ister ortaklık deyin. AK Parti çözüm sürecinde HDP’yle birlikte oy almak, bir noktaya varmak benzer biçimde hedef gütmedi. Arada amaç bakımından devasa fark var. Yeri gelir savaştığınız Yunan’la oturur görüşme yaparsın. Yeri gelir vuruştuğunuz terörü bitirmek için bir yöntem arayışına girersiniz; fakat bu oy arayışı, şehirleri, ülkeyi birlikte yönetme kaygısı değildir. AK Parti yada Cumhur İttifakı’nın hiçbir paydaşı DEM’le birlikte ortak bir proje kovalamadı. Meral Danış Beştaş ‘Bana oy verin, İmamoğlu’na oy vermeyin’ demesi gülünç değil mi? Nihai olarak Kandil’in kararının Ekrem İmamoğlu’nu desteklemek yönünde bulunduğunu düşünüyorum.

“YENİDEN REFAH KENDİ ÇIKARLARINI DÜŞÜNDÜ”

Tekrardan Refah’la ilgili değerlendirmem, İstanbul seçimleri üstünden DEM’le karşılaştırma edersek anlam kazanıyor. DEM’le aslına bakarsak bir ittifak yapılıyor. Maalesef Tekrardan Refah’la görüşme süreci yürüttük. Cumhur İttifakı’nın içinde yer alıp Türkiye Yüzyılı vizyonuna haiz çıkması icap ettiğini düşündük. Bu müzakerelerde Tekrardan Refah’ın pozisyonu Cumhur İttifakı’nın kaybetmesine karşın kendi çıkarlarını düşünmek yönünde oldu. O denli pragmatik ve gündelik bir çizgi isteniyor ki. Bir pazarlığın, sert, tatsız bir pazarlığın yürütülmesinde kullanılan argümanlardı bunlar. Bizim Cumhur İttifakı’nın aday belirleme sürecinde MHP ile üstünde anlaştığımız bir tane kriter var ‘Sen ben değil Cumhur İttifakı’nın kazanması gerekiyor. MHP ile etik anlamda tutarlı süreç yürüttük. Tekrardan Refah, Cumhur İttifakı’nın içinde olduğunda seçmenden bu şekilde bir teveccüh kazanmıştır. Topluma söylenen şey biz hale Cumhur İttifakı’nın içindeyiz diye bir imge yaratılıyor. Bu Cumhur İttifakı’nı zarar verici tavır.