Toplumsal medyada hayatımı deşifre etmeyi sevmiyorum

Beş saat konuşsa, sıkılmadan dinleyebilirsiniz. Kafasını kuma gömenlerden değil. Kendi yolculuğuna da, içinde bulunmuş olduğu dünyaya da gerçekçi bir yerden bakıyor. Bunun handikaplarını da yaşadığını söylüyor fakat tam da bu yüzden değişik ve örneksiz görünüyor. Yetenekli oyuncu Mine Kılıç’ı son olarak ‘Aile’de izledik, şimdi yeni yolculuklara çıkmaya hazırlanıyor.

YALNIZ VE DEPRESİF BİR YANIM VAR HAYATI ÇOK SORGULUYORUM

Yoğun, tempolu, ‘Aile’ benzer biçimde fazlaca dikkat çeken bir işten sonrasında şimdi birazcık dinlenme vakti mi yoksa hız kesmeden yeni proje geliyor mu?

Belirli bir ivme aldığımı düşünüyorum son iki projeyle. Bunun üzerimde, “Birazcık dikkatli gideyim, bu ivmeyi daha yukarı taşıyayım” benzer biçimde bir tesiri oldu. Birazcık bekleyip, oyunculuk kapasitemi daha ortaya çıkaracak işlerin içinde yer almak isterim.

Şu ana kadar yer aldığınız projelerde potansiyelinizi tam çıkaramadığınızı mı düşünüyorsunuz?

Hayır, şu ana kadar yer aldığım her projeden memnunum fakat maalesef şöyleki bir durum var. Birazcık alımlıysan, kaşın gözün düzgünse, organik olarak ilişkilerde o ‘ikinci hanım’, ‘fettan hanım’ rolleri daha fazlaca geliyor. Niçin bu şekilde kısır bir döngüde kalayım ki.

Bazı oyuncular da bahsettiğiniz rolleri daha dişi ve oyunculuğu öne çıkaran roller diye tanım ediyor. Siz bu şekilde düşünmüyorsunuz o vakit?

Haklılar fakat eksikler şu sebeple körelirsin. Aynı tip karakterin yelpazesini ne kadar açarsan aç, bir yerden sonrasında kaynağın tükenir ve tekrara düşersin. Ben isterim ki hep birbiriyle zıt karakterler gelsin ve o da benim gelişimimin kapısını daha fazlaca aralasın.

Dönem dönem sektör eleştirileri artıyor. “Onca yetenekli oyuncu varken tüm oyun üç beş şahıs içinde dönüyor” benzer biçimde eleştiriler duyuyoruz. Katılıyor musunuz?

Maalesef evet. Başarı göstermiş olmanın iyi oyuncu olmak haricinde extra makyaja ihtiyacı var. Senin işini iyi yapman yetmiyor, fazlaca doğru insanlarla doğru ilişkiler kurman gerekiyor. Toplumsal medyanı fazlaca iyi yönetmen gerekiyor benzer biçimde pek fazlaca değişken var.

HER AŞIRILIK BİR EKSİKLİKTEN DOĞAR

Kabiliyet, fazlaca çalışmak, disiplin, talih, güzellik… Başarı için bunlardan hangisi sizce olmasa da oluyor?

Maalesef kabiliyet olmasa da oluyor günümüzde. Şu an dizileri açıp izlediğimizde görüyoruz bunu. İzleyicimiz asla aptal değil, onlar da görüyor bence. Sanki son şart yetenekmiş benzer biçimde seçimler yapılıyor. İşini hakkıyla icra eden, fazlaca iyi oyuncuları ayırıyorum fakat genel durum bu.

Bir çok oyuncu şanslarını da kendilerinin yarattığını düşünüyor, sizce insan şansını kendi mi yaratıyor?

Doğru olabilir doğal fakat şanstan ne anladığınla da ilgili. Talih, hem fazlaca yetenekli olman hem de oyunu kurallarına nazaran oynaman sonucu takipçi sayını da iki milyona çıkarabilmense kutlama ederim. Bu, benim yapamadığım bir şey. Benim için talih, inandığımı yapmış olup onun meyvesini yiyecek.

Dünyada bunun örnekleri iyi mi?

Dikkat edin, o şekilde “Vay be!” diyeceğiniz hiçbir oyuncunun aman aman bir Instagram hesabı yok şu sebeple o şekilde bir balonu doldurma gereksinimleri yok. Hatta fanları açıyor, çoğunun kendi hesabı yok. Her aşırılık bir eksiklikten doğar. Onu o şekilde kapatmaya çalışırsın. Bizdeki benzer biçimde 20 milyon, 30 milyon takipçiler yok. Hayırdır ya, devlet bakanı mısın, dünyayı mı yönetiyorsun? Onların bile bu şekilde hesapları yok. Toplumsal medyanın Türkiye’deki balonu fazlaca gereksiz şişiriliyor benzer biçimde geliyor bana.

KAFALAR BANA DÖNÜNCE ÜZERİME BİR UTANGAÇLIK GELİR

Ben dün sizi birazcık stalk’ladım. Instagram’ınızda fazlaca azca fotoğraf var… Niçin?

İyi ki şimdi stalk’lamışsın. Altı ay ilkin durum daha vahimdi. (Gülüyor) O, yaşamı başka bir ele alma şekli. Ben daha içime kapalıyım. Çat oradayım, çat buradayım, bugün bunu giydim benzer biçimde haller asla kişilik değil.

Oysa yaptığınız iş kendinizi ilkin çıkarmak üstüne kurulu değil mi?

ilkin çıkarmak üstüne kurulu değil mi? Bence tam o şekilde değil. Sahnede evet, o karakteri sökmek, onu öne çıkarmak üstüne fakat hususi hayatımı deşifre etmekten hoşlanmıyorum ben. Bunun mesleği beslediğine de inanmıyorum.

Günlük hayatta bir kapıdan girdiniz, kafalar size çevrildi… Hoşlanmaz mısınız bundan?

Asla hoşlanmam. Kafamı önüme eğerim. Üzerime bir utangaçlık gelir. Ben yalnızlığıma fazlaca düşkünüm. Kendimle ahengim iyidir. Çocukluğumda da bu böyleydi. Önüme bir kutu boya bırak, ben onunla saatlerce takılırdım. Esasen oyunculuk çocukluk hayalim de değildi. Birazcık yolda gelişti benim hikayem.

ÇOK ÜZÜLDÜYSEM YARALI HAYVAN GİBİ MAĞARAMA GİDİP KENDİMİ İYİLEŞTİRMEDEN ORADAN ÇIKMAM

Mine Kılıç aslına bakarsak kimdir sorusunun yanıtını iyi mi verirsiniz?

Kronik bir depresif. (Gülüyor) Bundan dolayı kendini de yaşamı da dünyayı da sorun edinen bir tarafım var. Zihnim hep sorguluyor. Duyarlı bir insanım ve duyarlı bir yapın var ise mutlu olmak epey zor. Bir şeyden fazlaca etkilendiğimde o asla olmamış benzer biçimde yapamıyorum. İlle mağarama gidip, yaralı bir hayvan benzer biçimde, o yaramı yalaya yalaya iyileştirmeden çıkmam insanların içine. O yüzden yalnız ve depresif bir tarafım var, bunu değiştirebilmek için de yaşam destek olmuyor maalesef

Kendinizi kuvvetli ve yürekli buluyor musunuz?

Oldukca değişiyor, bigün öyleyim, bigün değilim. Fakat genel olarak kötü değilim ya. (Gülüyor)

BİR YELKENLİDE GİDER GİBİYİM AMA YANIMDA BİRİNİ HAYAL EDEMİYORUM

Aşk tanımınız ne?

İnsanın kendisiyle hemhal oldukça daha anlamlı gelen fakat bir yanıyla da anlamı zaman içinde, ruhunun ve bedeninin gereksinimlerini keşfettikçe değişen bir duygu. Şu an kendimi bir yelkenlide, hafifçe dalgalı sularda, ufuk çizgisine doğru gidiyormuşum benzer biçimde hissediyorum. Fakat o hayalin içinde yanımda biri yok sözgelişi.

Niçin?

Bir türlü mayamın biriyle tam tuttuğunu hissetmedim. Bu yolculuğu beraber devam ettirebilirim duygusu gelmedi.

Bunun olması için ihtiyaç duyulan en temel istekleriniz neler?

En başta Orta Doğu’dan fazlaca etkilenen coğrafyamızın erkeğinin, bayanların kendilerini geliştirmek için kendilerine sordukları sorulardan muaf hissetmeleri. Toplumun da onlara bu şekilde hissettirmesinin sonucu doğal hem de.

Neler o temel sorular sizce?

Bir adamın güdüleri asla sorgulanmamış ve ezbere bir yaşama dönüşmüş, kendi olmak ne demek, üstüne asla düşünmemiş sözgelişi. Hep ‘anasının oğlu’ olmuş ve bu ona yetmiş. Sorgulama kabiliyeti körelmiş bir sürü adam görüyorum etrafımda. Bu şekilde biri de benim yapabileceğim biri değil. Minimum benim kendimi sorguladığım kadar kendini sorgulamalı ki bir araya geldiğimizde o soruların derinlerine inelim beraber. Bundan dolayı aşkın bir ömrü olduğuna da inanırım. O hormonlar tükenecek eni sonu ve başka bir üretim ve paylaşım yoksa sıkılacak iki taraf da. Erkekler bir tek kendileri sıkılıyor sanıyor ayrıca. Ikimiz de sıkılıyoruz ve bilincinde değiller.

Asla tüm bu tarz şeyleri sorgulayabileceğiniz, bu duyguya yaklaştığınız biri olmadı mı?

Oldu, son ilişkimde oldu. Kısa süre ilkin bitti. Tam oralarda gibiydik fakat onda da benim hâlâ kendimle ilgili çözemediğim şeylerle bölündü. 38 yaşındayım ve bir çocuğa hazır olmak, o gemiye artık binmeli miyim noktasında kendimi tam ikna edemediğimi gördüm. Fakat insan olarak anlamaya ve anlaşılmaya fazlaca yakın hissettiğim bir ilişkiydi.

KISA KISA…

Sizi fazlaca rahatlatan bir şey?

Masaj.

Aynı hızda öfkelendirebilecek bir şey?

Açlık kan şekerimin düşmesi.

Bir erkekten hızla uzaklaşmanızı sağlayacak bir şey?

Duygusal zeka eksikliği.

Iyi mi bir erkekten korkarsınız?

Ne istediğini bilmeyen erkekten korkarım.

Centilmenlikten anladığınız ne?

Benim hususi koşullarımı da kendininki kadar gözetmesi.

Kapı açmak, yol vermek… Bu şekilde şeyler bekler misiniz?

Asla hem de. Kendi valizimi de taşırım, kendi kapımı da açarım. Beş yaşımdan beri kendi kapımı açıyorum. Ne münasebet! 10 yıl sonrasında da açacak mı benim kapımı sözgelişi? Bence açmayacak. Sürdürülebilir olmayan şeyler bunlar.